Μετατόπιση της τροχιάς της Γης καθώς ο Ήλιος εκπέμπει σταδιακά περισσότερη ενέργεια
Η παραγωγή ενέργειας του Ήλιου αυξάνεται από την αρχή της ύπαρξής του πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Η αύξηση αυτή θα καταστεί κρίσιμη για τη ζωή στη Γη τα επόμενα 500 εκατομμύρια χρόνια. Ενώ υπάρχει επιστημονική συναίνεση σχετικά με αυτή την αύξηση της ενέργειας, δεν υπάρχουν ακόμη συγκεκριμένα σχέδια για το πώς θα προστατευθεί η ζωή στη Γη από αυτή την αύξηση. Η λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι η προσαρμογή της τροχιάς της Γης στην αυξανόμενη παραγωγή ενέργειας από τον Ήλιο, έτσι ώστε η ποσότητα ενέργειας που λαμβάνεται από τον Ήλιο να παραμένει η ίδια. Το έργο αυτό δείχνει ότι οι επιστημονικές γνώσεις της ανθρωπότητας και οι τεχνικές δυνατότητες της ανθρωπότητας, οι οποίες υπάρχουν ήδη σήμερα στα πρώτα στοιχειώδη, είναι επαρκείς για την επίλυση του προβλήματος αυτού. Η παραγωγή του συστήματος μετατόπισης σε τροχιά, η παροχή ενέργειας και η παροχή μάζας στήριξης οδηγούν σε περιορισμούς που σηματοδοτούν σαφώς την πορεία προς την υλοποίηση. Από αυτή την προσέγγιση λύσεων με γνώμονα τους περιορισμούς, προκύπτει ένας κατάλογος των βασικών ανθρώπινων ικανοτήτων που απαιτούνται για την εφαρμογή.
Τι μπορεί να κάνει η ανθρωπότητα, τι τολμά να κάνει η ανθρωπότητα; Δύσκολα μπορεί να υπάρξει πιο κραυγαλέα διαφορά από ό,τι μεταξύ αυτών των δύο ερωτημάτων. Το τι είναι ικανή να κάνει η ανθρωπότητα φαίνεται στους αριθμούς που χρησιμοποιούνται στην εξίσωση του Drake για τη "διάρκεια ζωής ενός τεχνικού πολιτισμού σε χρόνια". Μόνο 304 έως 100 εκατομμύρια χρόνια θεωρούνται. Επί του παρόντος, υπάρχει μια συντριπτική απαισιοδοξία που βλέπει την ανθρωπότητα ως μάστιγα και πιστεύει ότι θα επιβιώσει πολύ λιγότερο από 304 χρόνια. Οι εκφράσεις αυτής της απαισιοδοξίας, αυτής της αυτοαποστροφής, αυτής της αυτομαστιγώσεως κυμαίνονται από το "Η φύση δεν έχει ανάγκη τους ανθρώπους" μέχρι το "Οι υγιείς πλανήτες δεν έχουν ανθρώπους". Υπάρχουν τρομακτικοί παραλληλισμοί με τον μαστιγωτισμό του Μεσαίωνα, ο οποίος διακήρυττε τη μαστίγωση ως θεραπεία για την πανούκλα. Ποιο θέμα θα ήταν καταλληλότερο για να αποδειχθεί ότι "η φύση χρειάζεται τον άνθρωπο" και ότι "οι υγιείς πλανήτες χρειάζονται τον άνθρωπο"; Ένα θέμα όπου, χωρίς έναν ανθρώπινο πολιτισμό υψηλής τεχνολογίας, μόνο μια εχθρική, καυτή, άψυχη Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, ενώ ένας πολιτισμός συντηρεί τη ζωή στη Γη; Δεν υπάρχει καλύτερο θέμα από αυτό, ότι η ανθρωπότητα, λόγω των τεχνικών και επιστημονικών δυνατοτήτων της, όχι μόνο μπορεί, αλλά και πρέπει να στηρίζεται στον εαυτό της για να κάνει πολύ περισσότερα, και ότι ένας ανθρώπινος πολιτισμός υψηλής τεχνολογίας είναι πολύ χρήσιμος για τη ζωή στη Γη.
Ακόμη και κατά την αρχική μου έρευνα πριν από την υποβολή του θέματος, παρατήρησα σοβαρή έλλειψη εργασιών για το θέμα. Σχετικά με ένα αντικείμενο βάρους 1019 κιλών που περνάει κοντά από τη Γη κάθε 6.000 χρόνια, τη Σελήνη πιθανώς χαμένη και καμία λέξη για το πώς θα μπορούσε να κινητοποιηθεί αυτό το αντικείμενο για να πετάξει σε αυτή την τροχιά. Γιατί, με όλα τα εξαιρετικά επιστημονικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας, δεν υπάρχει τίποτα πραγματικά χρήσιμο για το θέμα αυτό; Υποθέτω ότι αυτά είναι διανοητικά εμπόδια στη σκέψη ότι ο πολιτισμός μας θα μπορούσε να είναι ακόμα εδώ σε έξι δισεκατομμύρια χρόνια. Έχω τεκμηριώσει όλους τους τύπους που χρησιμοποιήθηκαν, δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να λυθεί με μία από τις αριθμομηχανές που χρησιμοποιούνται στην τάξη. Συγκριτικά, ποιοι υπερυπολογιστές έχουν χρησιμοποιηθεί για να κάνουν προβλέψεις για τον Ήλιο τα επόμενα δισεκατομμύρια χρόνια; Πόσοι φυσικοί έχουν συμβάλει στο να γίνουν δυνατές τέτοιες περίπλοκες προσομοιώσεις; Τόσο μεγάλη προσπάθεια για την πρόβλεψη και, αντίθετα, τόσο λίγη για το ερώτημα "Πώς επιβιώνουμε από τις καταστάσεις πρόβλεψης;". Παλαιότερα με γοήτευε ο τρόπος με τον οποίο οι αρχαιολόγοι και οι παλαιοντολόγοι ανακατασκεύαζαν ολόκληρες ιστορίες από ευρήματα. Τώρα, θα καθόμουν μπροστά σε διάφορα λογιστικά φύλλα και το μέλλον της ανθρωπότητας θα ξεδιπλωνόταν μπροστά μου: βήμα προς βήμα, το καθένα με λογικές και πειστικές αποφάσεις. Βιομηχανική ζώνη της Σελήνης, σύστημα εκτόξευσης και προσγείωσης με ισημερινό γραμμικό κινητήρα για διαστημόπλοια γύρω από τη Σελήνη, συλλογή υποστηρικτικής μάζας σε τροχιά γύρω από τον Δία. Τον Μάρτιο του 2018, όταν έψαχνα για υλικό σχετικά με αυτό το ενδεχόμενο, το YouTube έφερε ξαφνικά ένα προτεινόμενο βίντεο: "Air Breathing Ion Thrusters". Αυτό επαναλήφθηκε τον Φεβρουάριο του 2019, όταν έγραψα το κεφάλαιο για την αποφυγή σύγκρουσης, το προτεινόμενο βίντεο "Οι επιστήμονες ανακαλύπτουν γιατί ο Ουρανός περιστρέφεται από τη μία πλευρά" έφερε νέο υλικό. Ένα σύστημα που υποστηρίζει ενεργά την αναζήτηση της γνώσης. Με όλα τα επιστημονικά και τεχνικά άρθρα που συνάντησα κατά τη συγγραφή αυτού του άρθρου, είμαι βέβαιος ότι η ανθρωπότητα έχει το επιστημονικό-τεχνικό δυναμικό για να το εφαρμόσει, απλά πρέπει να ξεπεράσει τα διανοητικά εμπόδια για να δράσει από κοινού ως ανθρωπότητα και να θέσει μακροπρόθεσμους στόχους. Ελπίζω να μπορέσω να παρακολουθήσω τη μεγάλη έκθεση αυτοπροσώπως, όταν το πρώτο πρωτότυπο ενός σιδηροδρομικού σκάφους συναρμολογηθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη.
|
